Łochowo (województwo kujawsko-pomorskie)

Łochowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Białe Błota, na zachód od Bydgoszczy, przy drodze do Nakła.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.

Przez Łochowo przepływa Kanał Notecki. Znajduje się tutaj kościół rzymskokatolicki z 1902 r., który jest siedzibą parafii św. Kazimierza. W strukturze kościoła rzymskokatolickiego parafia należy do metropolii gnieźnieńskiej, diecezji bydgoskiej, dekanatu Białe Błota.

Oprócz kościoła znajdują się tutaj także: Zespół Szkół im. Jana Pawła II, Ośrodek Zdrowia, Dom Kultury, OSP, poczta, sklepy. Na terenie sołectwa wg danych z 23.03.2006 r. zameldowanych było 2315 osób, a w 2010r. - 3234 osoby. Rzeczywista liczba mieszkańców jest wyższa o około 300 osób.

Pierwsze wzmianki o Łochowie pochodzą z 1713 roku. W 1717 r. mieszkało tu pięciu chałupników, którzy zajmowali się rolnictwem i strzyżeniem owiec. Za prace otrzymywali beczkę piwa i wiertel żyta. W 1753 roku Łochowo posiadało folwark i karczmę, do której należało siedem włók żyta. W roku 1765 mieszkało tu już trzynastu gospodarzy. W latach 1766–1767 pojawiają się pierwsze notatki z nazwiskami gospodarzy, którzy prawem przywilejów otrzymali ziemie w użytkowanie na 50 lat. W latach 1773 - 1774 na północ od wsi wybudowano Kanał Bydgoski. Materiały do budowy (np. kamienie) pozyskiwano m.in. z pól i lasów przylegających do Łochowa. W 1874r. wieś liczyła 616 mieszkańców, w znacznej części Niemców (do 1851r. brak jest wzmianek o zamieszkiwaniu wsi przez Polaków). Z kolei "Słownik geograficzny Królestwa Polskiego" dla roku 1884 podał 661 mieszkańców.

Zamieszkujący Łochowo koloniści niemieccy nie przybywali tu bezpośrednio z Niemiec, lecz z terenów położonych w dolinie Noteci, głównie na południe od Łochowa, gdzie osadnictwo niemieckie pojawiło się wcześniej. Po opustoszeniu tej części Polski na skutek wojen szwedzkich i licznych epidemii, w XVIII wieku właściciele ziemscy sprowadzali kolonistów z Niemiec.

W 1850 r. w Łochowie zaczęła funkcjonować jednoizbowa szkoła, którą w 1906 rozbudowano. Obecnie miejscowa szkoła funkcjonuje jako Zespół Szkół im. Jana Pawła II.

W 1902r. wybudowano kościół i plebanię. Pierwotnie ewangelicki, po 1945r. został przekazany katolikom. Życie religijne katolików przed wojną skupiało się wokół miejscowej szkoły, gdzie odprawiane były nabożeństwa. Posługę liturgiczną zapewniała parafia w Rynarzewie, a po włączeniu do Polski ksiądz katolicki przyjeżdżał z bydgoskiego Czyżkówka.

W maju 1924 roku powstała Ochotnicza Straż Pożarna, funkcjonująca również w czasie okupacji, kiedy to była kierowana przez Niemców. Pomimo tego ze zrozumiałych względów w akcjach gaśniczych brali udział również Polacy. Po wyzwoleniu OSP wznowiła swoją działalność.

W dniu 1 stycznia 1955 roku w Łochowie powstała Gminna Rada Narodowa; w tym samym roku powstały również Kółko Rolnicze i Biblioteka Publiczna. 2 grudnia 1981 roku założono Klub Seniora im. Marii Konopnickiej (istnieje do dziś).

Pierwszy wodociąg pojawił się we wsi dzięki staraniom mieszkańców dopiero w 1992r. W 2000r. przebiegającą przez wieś drogę Bydgoszcz - Nakło poszerzono do 6 metrów.

W Łochowie działa Wiejski Ośrodek Kultury, w którym spotyka się i działa zespół folklorystyczny "Łochowianie". Wielopokoleniowy zespół folklorystyczny wraz z kapela obchodził w 2002 roku jubileusz dwudziestolecia swojego istnienia. Zespół jest laureatem wielu nagród i wyróżnień na festiwalach regionalnych i krajowych.

Wbrew licznym spekulacjom, miejscowość nie ma nic wspólnego z burmistrzem bydgoskim Wojciechem Łochowskim.