Bralewnica

Bralewnica – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Kęsowo.

Historia

Wieś i majątek ziemski, wzmiankowane w końcu XIII wieku jako posiadłość książęca podległa Cystersom z Byszewa (33 włóki ~ ok. 560 hektarów).

Od roku 1335 do 1415 wiadomo, że folwark ten należał do kasztelanii w Reczu (w tym czasie były to tereny państwa krzyżackiego gdzie jednostką podziału terytorialnego były komturie a nie kasztelanie - te istniały przed zaborem Pomorza przez Krzyżaków. Bralewnica leżała w komturstwie tucholskim, wcześniejsza kasztelania miała siedzibę w Raciążu niem. Reetz)

19 maja 1346 roku wieś zostaje lokowana na prawie chełmińskim, przez Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego Heinricha Dusemer von Arfberg, odbiorcą dokumentu był Michil von Kossow.

W 1466 roku wieś należy do starostwa tucholskiego i tak pozostaje przez wiele następnych lat.

W 1765 roku na mocy dokumentu króla Stanisława Augusta wydzierżawiono folwark małżonkom Peterowi i Evie Rhode.

Ok. 1772 roku majątek przejął Andreas von Prądzyński z żabieńskiej linii szlachty kaszubskiej (Aubracht-Prądzyńscy).

W 1815 roku majątek stał się własnością Prądzyńskich jak i niektóre sąsiednie majątki w następnych latach np. Wałdowo, Mała Klonia, Adamkowo i Przyrowa.

W 1865 rozbudowano część gospodarczą, która pozostała bez większych zmian do dnia dzisiejszego. Od 1815 do 1939 majętność pozostała w rękach rodziny Prądzyńskich i ich potomków. Ostatnią właścicielką Bralewnicy przed reformą rolną była Wanda Rakowska zd. Ossowska, wnuczka Leona Prądzyńskiego.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.