Smolno Wielkie

Smolno Wielkie – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Kargowa.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Historia wsi

Wieś Smolno Wielkie (Schmoellen, Gross Schmoellen, Smólno) leży nad rzeką Obrzycą, dopływem Odry. W pobliżu miejscowości znajduje się jezioro Wojnowskie (w odległości 3 km na północ).

Sama wieś liczy około 700 lat. Pierwsze stulecia istnienia wsi nie są bliżej opisane. Pierwsze znane zapiski pochodzą z roku 1458, kiedy to niejaki Hans Sucko wspomina o posiadłości Schmoellen, przejętej przez rodzinę von Schenckendorff. Rodzina ta była właścicielem miejscowych dóbr aż do roku 1817, kiedy to po kampanii napoleońskiej zmuszona została do opuszczenia swego majątku. Rodzina ta pozostawiła po sobie murowany pałac w stylu anglikańskim (spalony i zniszczony w lutym 1945 roku), kościół neogotycki z XVIII wieku (początkowo ewangelicki, po przybyciu osadników ze wschodu - katolicki).

Wieś Smolno Wielkie była przed wojną bardzo dobrze zorganizowana, znajdowało się tu wiele zakładów usługowych, takich jak: piekarnia, kuźnia, dwie masarnie, młyn (znajdował się w przysiółku Smolno Małe), co najmniej dwa sklepy spożywczo-przemysłowe, restauracja (właściciel Waldimar Schulz), gospoda (właściciel Nagel). We wsi znajdowała się stacja kolejowa (otwarta w 1907 roku), sala ludowa, szkoła (dziś nieistniejąca). Ostatnim właścicielem miejscowego folwarku był von Einem. Na miejscowym cmentarzu można zobaczyć jeszcze nieliczne groby dawnych mieszkańców tej wsi. Obok kościoła usytuowana jest zabytkowa krypta - dawny grobowiec rodzinny rodziny von Schenckendorff.

W miejscowym kościele znajduje się płyta dziękczynna, ufundowana przez Christopha von Schenckendorffa, głównego fundatora miejscowego kościoła ewangelickiego z roku 1680. Należy wspomnieć, że w miejscu murowanego kościoła był tu kościół drewniany i to on był zapewne zbudowany przez rodzinę Schenckendorff.

Zobacz też: Smolno, Smolno Małe