Kąck

Kąck – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Wiązowna.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.

Historia

Wieś powstała pod koniec XVI w. i jest jedną ze starszych wsi w gminie Wiązowna. Około 100 lat temu, nazwę miejscowości zmieniono z "Kąckie" na "Kąck". Początkowo wioska należała do parafii Św. Anny w Długiej Kościelnej.

W 1663 roku wieś wchodziła w skład dóbr skarbowych Królestwa i liczyła 68 mieszkańców.

W XVIII w. Kąckie było własnością ks. Marii z Lubomirskich Radziwiłłowej. Na początku XIX w. zostało włączone do parafii św. Wojciecha w Wiązownie.

W 1809 r. we wsi i dworze stało 19 domów z 30 izbami, zamieszkałych przez 133 osoby. W czasie wojen napoleońskich wieś zubożała i straciła pięć osad chłopskich.

W 1818 roku we wsi było 14 domów włościańskich i zabudowania dworskie. W tym czasie majątek ziemski był w rękach Czetwertyńskich.

W 1827 roku Kąck miał już 28 domów mieszkalnych i 151 mieszkańców.

W połowie XIX w. dwór oraz ziemia należały do Rzepeckich.

W 1921 roku w Kącku stało 46 budynków mieszkalnych a wieś zamieszkiwały 259 osoby.

W latach 30-tych XX w. spłonął stary dwór drewniany. Zbudowano nowy dwór, w którym w czasie okupacji przechowywano broń i angielskie pojemniki ze zrzutów.

W 1956 roku doszczętnie spłonęły zabudowania gospodarcze.

W 1975 r. po śmierci ostatniej dziedziczki Kącka, Jadwigi z Rzepeckich Iwanowskiej, ziemię przejęli: Ryszard Kwiatkowski i Piotr Przybysz. Ten ostatni zniszczył wyrębem, stary liczący 10 200 m2 park przydworski.

W latach 50. XX wieku wieś zelektryfikowano,

Obecnie w Kącku znajduje się kąpielisko, powstałe po kopalni piasku. Są tam 4 oddzielne stawy:
-staw zarybiony tylko dla wędkarzy
-staw kąpieliskowy
-staw dla kajaków i rowerów wodnych
-"brodzik" dla dzieci