Borkowice (województwo mazowieckie)

Borkowice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przysuskim, w gminie Borkowice.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Borkowice. Przez wieś przebiega Droga wojewódzka nr 727 727.

Położenie

Wieś leży na Wyżynie Kielecko-Sandomierskiej w mezoregionie Wzgórz Koneckich w paśmie Garbu Gielniowskiego, w zlewni rzeki Radomki, lewego dopływu Wisły.

Historia

Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z 1308. Właścicielami dóbr byli Duninowie-Borkowscy, w XVII wieku Szaniawscy, później Włoch Jan Dziboni, od XVIII wieku do 1872 Małachowcy (dobra nabył Stanisław Małachowski). W 1872 dobra nabył Jan Tarnowski z Dzikowa, od 1895 własność Stefana i Marii Dembińskich.

W 1903 Dembińscy urządzili tu rodową rezydencję w pałacu w stylu eklektycznym projektu Władysława Marconiego i Zygmunta Hendela. Pałac w swoim wyglądzie nawiązuje do neogotyku francuskiego, a wokół niego powstał park w stylu angielskim. W parku znajdowały się między innymi groty, statua i kopiec, usypany na wzór krakowskiego.

Zabytki

• pałac Dembińskich, eklektyczny z 1903 z parkiem w stylu angielskim
• neogotycki kościół parafialny z lat 1829-1845, wewnątrz m.in. figura św. Antoniego - odlew ołowiany z 1646 lub wg innych przekazów rzeźba wykonana z samorodka rudy ołowiu - galeny, znalezionego na Karczówce.
• spichlerz kryty gontem z końca XIX wieku,
• cmentarz z nagrobkami z XIX/XX wieku, m.in. grób Dembińskich

Związani z Borkowicami

• Stefan Dembiński - właściciel okolicznych dóbr
• ksiądz Jan Wiśniewski - miejscowy proboszcz, historyk, archeolog, poeta, bajkopisarz i etnograf
• Antoni Gaszyna - powstaniec styczniowy

Zobacz też

• Borkowice