Mikolin

Mikolin – (niem. Nikoline, Niklasfähre), wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Lewin Brzeski.

Od roku 1975 miejscowość położona w województwie opolskim, w gminie Lewin Brzeski. Usytuowana w malowniczych widłach rzek: ujścia Nysy Kłodzkiej do Odry (samo ujście Nysy Kłodzkiej oddalone o 4km od centrum wsi). Obecnie atrakcją wsi jest nowo wybudowana elektrownia wodna przy progu śluzy Zawada, położonej tuż za słynnym pomnikiem poległych.

Historia

Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w źródłach pisanych, jako Niclino, w sporządzonym w latach 1303 – 1306, za czasów biskupa Henryka z Wierzbna, spisie uposażeń diecezji wrocławskiej w archidiakonacie opolskim, znanym jako Rejestr Ujazdu (łac. Registrum Wyasdense). W 1532 roku miejscowość wzmiankowana jest jako Nicklyn.

Według danych z 1783 roku, właścicielem wsi nazywanej wtedy Nikoline był pan Sauerma. We wsi znajdował się już wtedy wybudowany w 1742 roku dwór oraz folwark, była też szkoła ewangelicka. W miejscowości było wtedy 13 gospodarstw chłopskich oraz 22 zagrodniczych. W tym czasie wieś wraz z należącym do niej przysiółkiem Piaski (niem. Sowade, inne nazwy: Dzieżbin, Sandvorwerk), zamieszkiwało 280 osób.

W 1873 roku Mikolin wraz z Piaskami był własnością bankiera Pringsheima i obejmował obszar 2195 mórg, z których 1271 stanowiła ziemia orna, 157 łąki, 621 lasy a 146 wody; we wsi była również gorzelnia i browar.

W 1933 roku miejscowość liczyła 337 mieszkańców, a w 1939 roku 342. W wiosce było wtedy 70 domów mieszkalnych, burmistrzem był Ernst Geppert. W wiosce znajdowały się dwie gospody: Röslera - prowadząca także handel towarami kolonialnymi, oraz "Przy Odrze (Zur Oder)" prowadzona przez Emila Backera; swoje warsztaty miało tu również dwóch kowali (Karsubke i Sachs), szewc i kołodziej. Z dniem 28 lipca 1936 roku zmieniono nazwę miejscowości na Niklasfähre. W okresie międzywojennym Mikolin należał do dóbr pańskich Skorogoszcz (niem. Herrschaft Schurgast), należących do hrabiów Kerssenbrock.

W 1934 roku, w pobliżu istniejącej we wsi od wieków przeprawy promowej wybudowano liczący 325 m długości i 10 szerokości, most drogowy na Odrze. Wtedy również wybudowano nową drogę do Skorogoszczy. W trakcie prac przy budowie drogi archeolodzy natrafili na cmentarzysko z urnami, pochodzące sprzed około tysiąca lat. Świadczy to o tym, że osadnictwo w tym miejscu ma znacznie wcześniejszą historię niż ta poświadczona w źródłach pisanych.

W dniu 20 stycznia 1945 roku, z uwagi na nadciągający front, wieś została ewakuowana, a w dniu 22 stycznia wycofujące się wojska niemieckie wysadziły most na Odrze. Rosjanie, po sforsowaniu Odry, zajęli wioskę w dniu 27 stycznia.

Powracający po wojnie do domów mieszkańcy zostali w większości w dniu 22 czerwca 1946 roku wysiedleni.

Zobacz też

• Most w Mikolinie
• Pomnik w Mikolinie
• Dwór w Mikolinie
• Stary cmentarz i kaplica w Mikolinie

Bibliografia

• Zimmermann Friedrich Albert - Beyträge zur Beschreibung von Schlesien: Bd. 2, Brieg 1783
• Adressbuch des Grundbesitzes in der Provinz Schlesien, Berlin 1873
• Dariusz Zięba: Skorogoszcz - zarys dziejów. Instytut Śląski, Opole 1998
• Bildband Kreis Falkenberg in Oberschlesien, Druckhaus Goldammer, Scheinfeld/Mfr. 1982
• Das Falkenberger Land im Bild, Uehlin Druck – und Papierhaus GmbH, Schopfheim, 1997
• Heimatbuch des Kreises Falkenberg in Oberschlesien, Heimatverein Kreises Falkenberg O/S, Peine, 1971
• Knie J. G., Alphabetisch- statistisch-topographische Uebersicht der Dörfer, Flecken, Stadte und andern Orte der Königl. Preusz. Provinz Schlesien, Breslau 1845