Dubno (województwo podlaskie)

Dubno – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Boćki, nad rzeką Nurczyk.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego. Obecnie sołtysem jest Jarosław Matwiejuk.

We wsi znajduje się cmentarz prawosławny z kaplicą pw. Świętych Niewiast Niosących Wonności, podlegającą parafii w Boćkach.

Kamienica dworska Sapiehów

W pierwszej ćwierci XVII wieku wojewoda Mikołaj Sapieha, który władał Dubnem od 1610 do śmierci w 1638 roku, wybudował tu murowany 3 kondygnacyjny dwór na planie prostokąta o wymiarach 17 x 24,5 m. Budynek był otynkowany z barwnymi ornamentowanymi sztukaterią elewacjami. W jego narożach znajdowały się cztery wieżyczki wsparte na narożnych szkarpach. Wejście prowadziło od południa do sieni skąd drzwi prowadziły do dwóch pomieszczeń w części wschodniej i do dużej sali w części zachodniej, nad którą to salą znajdowała się antresola dla muzyków. Na piętro do części mieszkalnej z czterema komnatami wchodzono kręconymi ceglanymi schodami oraz jeszcze wyżej do części garderobianej. W pobliżu dworu znajdowała się liczna zabudowa gospodarcza m.in. druga kamienica, spichlerz, stodoła, stajnia a także gospoda i być może kaplica katolicka oraz sad i ogród. Pod dworem znajdowała się niewielka murowana piwnica. Podobne budowle w tym czasie powstały w takich miejscach jak Chrzęstne, Kowaleszczyzna, Gojcieniszki.

Budynek dworu był użytkowany do czasów zniszczenia go w połowie wieku XVII prawdopodobnie przez wojska moskiewskie w 1655 lub węgierskie Rakoczego w 1657 roku w czasie Potopu szwedzkiego. W lustracji z 1662 roku został opisany jako opuszczony, który pełni rolę spichlerza. W całkowitą ruinę popadł w XVIII wieku. W latach 2006-2007 przeprowadzono w jego miejscu wykopaliska archeologiczne pod kierunkiem Haliny Karwowskiej, które odkryły pozostałości dworu oraz pozwoliły na poznanie jego rozplanowania i programu użytkowego.

Dzieje późniejsze

W następnych dziesięcioleciach po zrujnowaniu dworu Sapiehów wybudowano w nieodległym miejscu dwór drewniany, z którego zarządzano folwarkiem wchodzącym w skład dóbr Boćki. W 1737 roku Wojciech Wessel zbudował w folwarku murowane stodoły. Folwark po Sapiehach w końcu XVIII wieku przejęli Potoccy, którzy wybudowali w Dubnie jedną z pierwszych w Polsce cukrowni. W 1844 roku nowym właścicielem dworu został Dionizy Sakowicz. Ostatnim właścicielem dworu i folwarku był Henryk Rogowski. Folwark rozprzedano do 1915 roku, a zabudowania dworskie zaorano.