Średnia ocena: 4.6
liczba ocen: 30
Ilość ulic: 11
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 50.087502
Współrzedne geograficzne E: 18.357780
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 32
Liczba ludności: 911
Tablice rejestracyjne: SRB
Dzielnica: Podlesie
Pstrążna – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie rybnickim, w gminie Lyski.
Do 1954 roku siedziba gminy Pstrążna. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Przez miejscowość przepływa niewielka struga Sumina, dopływ Rudy.
Obszar wsi - 422 ha.
Wzniesienie Pstrążnej: od 230 do 282,2 m n.p.m.(Podlesie).
W pierwszym historycznym zapisie z roku 1335 nazwa wioski brzmi "Pstrazno". Zmiany nazw wioski w poszczególnych okresach:
Nazwa wioski oznacza miejsce dawnego licznego występowania pstrągów w rzece Sumince lub też miejscowych stawach.
Pierwszy posiadacz folwarku w Pstrążnej - Mikołaj Mozga, w 1538 r. zapisał połowę swojego majątku swej pierwszej żonie z d. Zdarza, a w 1541 r. drugiej swej żonie Annie z d. Zawada. Kolejni właściciele majątku: od 1554 r. - Jerzy von Zasuski-Macerowski, Adam Bies, Larysz, Mordeis, Freistein, Kotulinski, Freiher, Tost, Schweinischen, Rochowski, Gebauer, Stein, Marcin Schultz. W 1905 r. Marcin Schultz sprzedał majątek w Pstrążnej dla skarbu pruskiego, od którego dzierżawił go rotmistrz Fryderyk Lonczyk. Od chwili powstania w 1918 r. państwa polskiego majątek ten przeszedł na rzecz skarbu polskiego (po ustaleniu granicy zachodniej w 1922 r.). W latach 1924-1936 dzierżawcą majątku był Adam Sikora. Położone w rejonie Pstrążna-Podlesie pola folwarku zostały rozparcelowane i powstała tam nowa kolonia gospodarstw chłopskich. Część ziemi wykupili miejscowi chłopi, a resztę Alojzy Kot dla swego syna Władysława. Po roku 1945 część ziemi p. Kota zagarnęła Spółdzielnia Produkcyjna i PGR Kornowac. Kolejnym prawowitym właścicielem ziemi jest pani Jolanta, córka Władysława Kota.
Na niebieskim tle postać rybaka z gołą głową, niosącego na drążku, położonym na ramionach, po jednej sieci z każdej strony (od 1835 r.). W nowszej wersji herbu zamiast sieci są wiadra (od 1921 r.).
Przy kościele istniała 2 izbowa drewniana Szkoła Parafialna, gdzie uczył Hawer. Do roku 1871 naukę w szkole prowadzono w języku polskim, a od 1872 r. uczono po niemiecku. Nowa murowana szkoła 3 klasowa z mieszkaniami dla nauczycieli oddana została do użytku w 1863 r. Budowę szkoły zfinansowało państwo oraz mieszańcy parafii. Naukę w języku polskim ponownie rozpoczęto w szkole dopiero w 1922 r. Działali tu tacy pedagodzy jak: Emilia Winigrad (pierwszy polski kierownik szkoły), Julia Gałeczka, Otton Porażyk,Alojzy Tengler - długoletni kierownik szkoły również i po 1945 r., aż do przejścia na emeryturę (także organista w miejscowym kościele) Podczas działań wojennych w 1945 r. szkoła uległa spaleniu i została odbudowana w 1947 r. W 1966-1969 r. wybudowano nową szkołę podstawową (obecnie Szkoła Podstawowa im. Kazimierza Wielkiego).
Pstrążna w roku 1861 liczyła 274 mieszkańców. Zabudowę stanowiło 34 głównie drewnianych budynków mieszkalnych oraz 40 budynków gospdarskch. Żywy inwentarz przedstawiał się: 19 koni, 58 szt. bydła rogatego, świń 33, 53 owce oraz 2 kozy. Dworskie pola liczyły 943 morgi, chłopskie 390 morg (było to już po uwłaszczeniu).
Wieś opłacała następujące rodzaje podatków: od budynków 4 talary, gruntowy 78 talary, przemysłowy 22 talary oraz klasyfikacyjny 103 talary. Podatek przemysłowy pobierano od rzemieślników, sklepikarzy oraz młynarzy.
Istniały też dwa młyny napędzane wodą z koryta rzeczki Suminki. Ich właścicielami byli Jęczmionka, a następnie Utrata (młyn ten istniał obok drogi z Pstrążnej do Rzuchowa) oraz Joan, a po nim przejął go Sitek, ten zaś młyn umiejscowiony był u styku wioski Dzimierz nad Suminką.
Ludność utrzymywała się głównie z uprawy roli, przekształcając się w części wraz z rozwojem kopalń i przemysłu w górników i rzemieślników.
Kolejny spis urzędowy z 1910 r. wykazał w Pstrążnej 492 mieszkańców.
Rozwinięty ruch POW i powstańczy przeprowadził potyczki w czasie I i II powstania śląskiego. Wybitni organizatorzy tego ruchu: Emanuel Szymera, Franciszek Staniczek, Józef Depta, zaś aktywnym działaczem Katolickiego Związku Zawodowego na kopalni "Anna" w Pszowie był Teodor Staniczek. 9 kompanię V Powstańczego Pułku Rybnickiego wystawiła parafia Pstrążna i wioski przynależne do parafii Pstrążna. Dowódcą kompanii był Emanuel Szymera. Kompania ta 3 maja 1921 r. opanowała miejscowość i udała się na front. Powrót 9 kompanii z III powstania śląskiego upamiętnia tablica umiejscowiona przed wioską od strony Dzimierza.
Podczas Plebiscytu do głosowania było uprawnionych w Pstrążnej 278 osób, w tym przywiezionych emigrantów 62. Opowiedziało się za przyłączeniem Śląska do Polski 165, do Niemiec 107.
W okresie międzywojennym Naczelnikiem Gminy Pstrążna był Karol Porwoł. W tym czasie wybudowana została droga bita Dzimierz - Pstrążna - Rzuchów. Z polskich organizacji działały tu: Związek Powstańców Śląskich, Towarzystwo Matek Polek i Młodych Polek oraz mniejszościowe organizacje niemieckie.
W czasie okupacji Naczelnikiem Gminy był Mika Wilhelm, zaś Ortsgrupenleitrem Eugeniusz Gentner - rodowity Niemiec. Na tablicy pamiątkowej w miejscowym kościele parafialnym jest wykaz osób, które poniosły śmierć w obozach koncentracyjnych jak i też z rąk żołnierzy radzieckich.
Sołtysami w tym okresie byli: Józef Depta, Joachim Taszka, Irena Taszka.
Inwestycje w wiosce w latach 1945-1993:
Powstanie parafii nastąpiło prawdopodobnie w połowie XIII w. (podobnie jak w Lyskach). W pierwszym historycznym zapisie z roku 1335 istniał tu już kościół parafialny. W 1341 r. poświęcono nowy kościół, który przetrwał do 1679 r. W 1684 r. zbudowano drewniany kościół, rozebrany w 1903 r.
Obecny kościół parafialny pw. św. Mikołaja został zbudowany w 1905 r. Marcin Schultz wówczas na rzecz budującego się nowego kościoła zapisał 6 ha ziemi i gotówkę w wys. 8 000 złotych marek. Jest to świątynia murowana, neoromańska, orientowana, jednonawowa z transeptem, od wsch. półkolista absyda. Przy transeptach półkoliste absydy. Od zach. czworoboczna, trójkondygnacyjna wieża, w dolnej części poszerzona, ujęta kolistymi klatkami schodów na chór muzyczny. Nad nawą czworoboczna wieżyczka sygnaturki, z latarnią i hełmem ostrosłupowym. Ściany oszkarpowane, w górnej części potynkowane, z ceglastymi fryzami arkadkowymi. Okna trójdzielne z półkolistymi obramieniami. W wieży biforium. Portal półkolisty, flankowany kolumnami kompozytowymi. Dach dwuspadowy, kryty dachówką. Hełm wieży otrosłupowy, kryty blachą. Nad absydami daszki pokryte blachą. W transepcie ołtarze neobarokowe. Chrzcielnica kamienna, polichromowana z XVIII w. Kropielnica kamienna, w bocznej kruchcie z XVII w. Na konsolach w absydzie i w transepcie figury z dawnego kościoła, m.in. Matki Boskiej z Dzieciątkiem i św. Jana Ewangelisty XVII w. Chór muzyczny wsparty na kolumnach, organy z końca XIX w. W kruchcie tablica upamiętniająca ofiary otatniej wojny.
Do parafii Pstrążna należały: Pstrążna, Dzimierz, Żytna, Łańce, Rzuchów, Pstrążna-Podlesie i Czernica.
Cmentarz znajduje się wokół kościoła - powierzchnia ok. 2 ha, uporządkowany w latach 1990-1993. Najstarsze nagrobki pochodzą z początku XX w. Na zach. od kruchty usytuowany jest nagrobek ks. Józefa Marcinka (1835 r.). Obmurówka z poziomą metalową płytą inskrypcyjną w języku polskim. Krzyż metalowy opleciony metalowym wężem.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 01:39:31