Sulborowice

Sulborowice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Fałków.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

Historia

Pierwsze wzmianki dotyczące Sulborowic można znaleźć w Liber Beneficiorum dioecesis Cracoviensis (1470-1480) Jana Długosza. Pod nazwą Sulborowicze odnotował on, że w połowie XV wieku dziedzic Jan Dołęga miał 6 łanów kmiecych, z których dziesięcinę snopową i konopną, wartości 2 grzywien płacono kantoryi sandomierskiej. Znajdowała się tu karczma, folwark i zagroda plebańska w Skórkowicach.

W swoim spisie (1511-1523) Jan Łaski zapisał, że Sulborowicze w XVI wieku znajdowały się w powiecie opoczyńskim w gminie Machory. We wsi były 42 domy zamieszkane przez 227 mieszkańców. Dziesięcinę z ról dworskich i od zagrodników płacono kościołowi w Skórkowicach.

Według spisów urzędowych z lat 1775 i 1789 dziedzicem Sulborowic w tym okresie był kalwin Marcin Dołęga podpułkownik wojsk koronnych. W skład jego majątku wchodziły również Adamów, Chełsty, Marcinków, Myślibórz, Machory, Młynek i Wesoła. Oprócz dochodów uzyskiwanych ze swych folwarków, czerpał on zyski z wytopu żelaza. Spis z roku 1782 wymienia 6 dymów fabrycznych w Młynku Podborskim i 4 w Machorach. Jako kolejny właściciel tego majątku pod datą 1802 widnieje Michał Dołęga.

W 1827 roku w Sulborowicach było 26 domów w których zamieszkiwało 187 mieszkańców.

W 1881 roku folwark Sulborowice liczył 14 budynków drewnianych, 1922 morgi gruntów ornych, 305 mórg ogrodów, 61 mórg łąk, 18 mórg pastwisk oraz 1493 morgi lasu.