Gołymin-Ośrodek

Gołymin-Ośrodek – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Gołymin-Ośrodek

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Gołymin-Ośrodek.

Jako wieś szlachecka, Gołymin był wzmiankowany już w średniowieczu. 26 grudnia 1806 r. wojska francuskie pod wodzą marszałka gen. Davouta (w pierwszej fazie) i samego cesarza Napoleona I Bonaparte (w fazie końcowej) stoczyły krwawą bitwę z wojskami rosyjskimi, dowodzonymi przez księcia Golicyna. Zwycięstwo wojsk napoleońskich upamiętniono umieszczeniem nazwy Gołymin na paryskim Łuku Triumfalnym.

Historia i architektura wiejskich kościołów

We wsi znajduje się ceglany kościół zbudowany przy użyciu kamieni polnych w podmurowaniu. Parafia pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela powstała pod koniec XIV w. z fundacji Sasina, marszałka księcia Janusza. Pierwszy kościół około 1400 r. uposażył prawdopodobnie Paweł, podstoli ciechanowski. Pierwsza wzmianka o kościele murowanym pochodzi z 1458 r., być może wzniósł go Paweł z Gołymina, długoletni prepozyt pułtuski. Wieś była własnością Gołymińskich do połowy XVII w., kiedy to przeszła w posiadanie Krasińskich, ci zaś w połowie XVIII w. ofiarowali ją kanonikom regularnym z Czerwińska, tworząc prepozyturę w Krasnem.

Budowa obecnego kościoła murowanego miała miejsce w połowie XVI w. W połowie wieku XVIII kościół był w złym stanie i wymagał remontu. Jego stan pogorszył się jeszcze po bitwie pod Gołyminem w 1806 r. Gruntowne remonty przeprowadzono w latach 1815-1816 w stylu gotyku angielskiego. Polichromię wnętrza wykonano około 1930 r.

Po wojnie przeprowadzono remonty w 1946 i 1966 r. W ołtarzu głównym znajduje się obraz z XVII w. Matki Boskiej z Dzieciątkiem w sukience z blachy srebrnej. Obok kościoła dzwonnica z II połowy XVIII wieku.

Na cmentarzu kościelnym grobowiec generała Karola Zielińskiego, członka władz centralnych w czasie powstania listopadowego.

Zobacz też

• Gołymin-Południe
• Gołymin-Północ