Koce Borowe

Koce Borowe – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Rudka.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Historia

Wieś została założona na początku XV wieku w czasach, gdy Podlasie znajdowało się we władaniu księcia Janusza I mazowieckiego. Książę prowadził na tych terenach osadnictwo drobnego rycerstwa mazowieckiego. Pierwsza wzmianka o osiedleniu się tam szlachty pochodzi z roku 1464. (Archiwum Drohiczyńskie; Herbarz Kapicy-Milewskiego).

Koce-Basie, Koce-Basie Dołki, Koce-Borowe, Koce-Piskuły i Koce-Schaby tworzyły tzw. okolicę szlachecką zamieszkiwaną najczęściej przez Koców herbu Dąbrowa.

W I Rzeczypospolitej należały do ziemi drohickiej w województwie podlaskim.

Pod koniec wieku XIX wieś w powiecie bielskim, gubernia grodzieńska, gmina Skórzec. Użytki rolne o powierzchni 215 dziesięcin.

W roku 1921 naliczono 47 budynków z przeznaczeniem mieszkalnym oraz 234. mieszkańców (114. mężczyzn i 120 kobiet). Wszyscy zgłosili narodowość polską i wyznanie rzymskokatolickie.

Do dzisiaj w Kocach mieszkają liczni Kocowie - potomkowie rycerstwa z czasów króla Władysława II Jagiełły.

Zobacz też

• Koce-Basie
• Koce-Piskuły
• Koce-Schaby