Siennica-Święchy

Siennica-Święchy – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Czyżew.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Historia

W XIX w. Sienice, Siennica albo Siennice. Osady i wsie okolicy szlacheckiej nad rzeczką Siennicą w powiecie ostrowskim, gmina Dmochy-Glinki. W wieku XIX okolicę tworzyły:

• Siennica Daćbogi, w 1827 roku 8 domów i 53. mieszkańców. Pod koniec XIX w. 6 domów, parafia Czyżew
• Siennica Gizy, w 1827 roku 6 domów i 40. mieszkańców. Pod koniec XIX w. 7 domów i 46. mieszkańców, parafia Czyżew
• Siennica Jasiochy, w 1827 roku 7 domów i 36. mieszkańców, parafia Czyżew
• Siennica Karasie, w 1827 roku 4 domy i 23. mieszkańców, parafia Czyżew
• Siennica Klawy, w 1827 roku 2 domy i 11. mieszkańców, parafia Czyżew
• Siennica Łukasze, w 1827 roku 7 domów i 40. mieszkańców. Pod koniec XIX w. 7 domów
• Siennica Pierce, w 1827 roku 6 domów i 40. mieszkańców, parafia Rosochate
• Siennica Pietrasze, w 1827 roku 6 domów i 49. mieszkańców, parafia Czyżew
• Siennica Puzyki, w 1827 roku 4 domy i 22. mieszkańców. Pod koniec XIX w. 5 domów
• Siennica Szymanki, pod koniec XIX w. 9 domów
• Siennica Święchy, w 1827 roku 15 domów i 78. mieszkańców. Pod koniec XIX w. 10 domów i 93. mieszkańców, młyn
• Siennica Lipusy, w 1827 roku 3 domy i 19. mieszkańców

W 1921 r. naliczono tu 16 budynków z przeznaczeniem mieszkalnym oraz 105. mieszkańców (56. mężczyzn i 49 kobiet). Wszyscy podali narodowość polską.