Międzyrzecze Górne

Międzyrzecze Górne (cz. Horní Meziříčí, niem. Ober Kurzwald) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie bielskim, w gminie Jasienica, na Śląsku Cieszyńskim. Powierzchnia sołectwa wynosi 1251,3 ha, a liczba ludności 2279, co daje gęstość zaludnienia równą 182,1 os./km².

Historia

Pierwsza wzmianka o Międzyrzeczu pojawia się w dokumencie Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis. Przez następne lata miejscowość pozostawała właśnością książęcą, najpierw książąt cieszyńskich, później bielskich. Podczas kolonizacji w drugiej połowie XIV w. w Międzyrzeczu Górnym osiadła ludność głównie niemiecka.

Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 210 budynkach w Międzyrzeczu Górnym na obszarze 1454 hektarów mieszkało 1561 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 107,36 os./km². z tego 436 (27,9%) mieszkańców było katolikami, 1095 (70,2%) ewangelikami a 30 (1,9%) wyznawcami judaizmu, 974 (62,4%) było niemiecko-, 581 (37,2%) polsko-, a 6 (0,4%) czeskojęzycznymi. Do 1910 roku liczba mieszkańców wzrosła do 1642 osób, .

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie bielskim.

Religia

Na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzą następujące kościoły:

• Kościół Ewangelicko-Augsburski – parafia Ewangelicko-Augsburska
• Kościół Rzymskokatolicki – parafia Świętego Marcina

Komunikacja

Przez miejscowość przebiega linia podmiejska nr 52 przewoźnika MZK Bielsko-Biała (Bielsko os. Sarni Stok - Międzyrzecze Dolne).

Zobacz też

Międzyrzecze, Międzyrzecze Dolne