Ocena internautów miejscowości Przytoczna
Średnia ocena: 3.5
liczba ocen: 9
Ilość ulic: 24
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 52.577305
Współrzedne geograficzne E: 15.679417
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 95
Liczba ludności: 2400
Tablice rejestracyjne: FMI
Przytoczna (niem. Prittisch)– wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Przytoczna.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Przytoczna.
Wieś położona jest w dolinie strumienia Dłuska Struga pomiędzy jeziorami Przytoczno i Nadolnym, 12 km na wschód od Skwierzyny, przy drodze do Poznania. Znajdują się tutaj przystanek PKS, sklepy, restauracje, bary, warsztaty samochodowe i schronisko turystyczne przy Gminnym Ośrodku Kultury i Sportu. Ze względu na atrakcyjną lokalizację wśród pól uprawnych, lasów i jezior miejscowość posiada liczne walory turystyczne.
Przytoczna istniała już w XIII w., źródła z 1398 r. wymieniają Jadwigę i Jarochnę z Przetoczna. W 1564 r. osada płaciła dziesięcinę biskupowi poznańskiemu, w 1580 r. właścicielami wsi byli Jadwiga i Stanisław Przetoccy oraz Jan i Abraham Kręscy. Późniejszymi właścicielami byli Brezowie, Zakrzewscy, Bojanowscy i Gliszczyńscy. W 1640 r. istniały tu szkoła i szpital – ufundowany przez dziedziczkę Brezinę. Pod koniec XVIII w. Przytoczna była miasteczkiem, w którym odbywało się 5 jarmarków rocznie. Po II rozbiorze Polski w 1793 r. Przytoczna znalazła się pod panowaniem Prus. W latach 1807-1815 należała do Księstwa Warszawskiego. U schyłku XIX w. istniały tu 2 kościoły, 2 młyny, 2 szkoły (katolicka i ewangelicka), fabryka syropu i 5 gorzelni. W 1936 r. Przytoczną umieszczono na liście miejscowości wypoczynkowych – kurortów.
W Przytocznej istniały trzy kościoły (katolicki, ewangelicki i nowoapostolski). Pierwszy kościół katolicki powstał przed 1510 r., zniszczony w wyniku pożaru został odbudowany staraniem wojewody kaliskiego Jędrzeja Zakrzewskiego ok. 1740 r. Współczesna neogotycka świątynia pochodzi z lat 1870-1871. Kościół protestancki wzniesiono ok. 1600 r. z drewna, w 1856 r. zbudowano kościół murowany, który w latach 1971-1977 przebudowano na dom kultury.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 23:26:45