Kaława

Kaława (niem. Kalau) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Międzyrzecz, przy drodze krajowej nr 3E65 .

W latach 1945-54 siedziba gminy Kaława. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Historia

Miejscowość o średniowiecznej metryce, wzmiankowana w 1257 r. jako własność klasztoru Cystersów z Gościkowa (Paradyża). Kościół istniał tu już w 2 połowie XIII w., była to budowla murowana, prawdopodobnie utrzymana w stylu gotyckim. Podczas potopu szwedzkiego w 1655 r. kościół został złupiony i spalony przez Szwedów, odbudowany w latach 1668-1669 spłonął w 1733 r. Świątynia została odbudowana w stylu barokowym z inicjatywy opata paradyskiego Józefa Górczyńskiego. W 1796 r. dobra kościelne zostały przejęte przez państwo pruskie. W 1860 r., po kolejnym pożarze wyremontowano kościół i wymieniono jego wyposażenie. W 1909 r. wybudowano linię kolejową z Międzyrzecza do Toporowa. W latach trzydziestych XX w. obok Kaławy wzniesiono umocnienia centralnej części Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego, które przełamane zostały w nocy z 29 na 30 stycznia 1945 r. w sąsiednim Pniewie.

">edytuj] Obiekty zabytkowe, nieruchome wpisane do rejestru zabytków

• Kościół parafialny p.w. św. Mikołaja, murowany, powstał w latach 1668-1699, przebudowany w XIX w.
• Stanowisko bojowe nr 717 (w grupie warownej Scharnhorst), mur., 1939

Bibliografia

• Jarosław Lewczuk, Błażej Skaziński, Bożena Grabowska: Zabytki północnej części województwa lubuskiego. Gorzów Wlkp.: WUOZ, 2004. ISBN 83-921289-0-7. 
• Artur Kubasik, Bogusław Świtała, Igor Jakubowicz: Obiekty sakralne powiatu międzyrzeckiego = Sakralobjekte des Kreises Międzyrzecz. Bydgoszcz: Pomorska Oficyna Wydawniczo-Reklamowa, 2001, s. 14. ISBN 83-88091-32-8. 

Zobacz też

• Międzyrzecki Rejon Umocniony
• Rezerwaty przyrody Nietoperek