Średnia ocena: 4.7
liczba ocen: 26
Ilość ulic: 38
Ilość kodów pocztowych: 2
Współrzedne geograficzne N: 52.603306
Współrzedne geograficzne E: 21.557278
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 29
Liczba ludności: 700
Tablice rejestracyjne: WWY
Dzielnica: Ocięte
Dzielnica: Piaski Drugie
Dzielnica: Piaski Pierwsze
Dzielnica: Rybaki
Dzielnica: Rynek
Kamieńczyk – (dawniej Kamieniec) - wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie wyszkowskim, w gminie Wyszków, położona w widłach Bugu i Liwca, 5 km na wschód od Wyszkowa. Do wsi należą przysiółki:Błonie i Suwiec.
W latach 1380 - 1795, Kamieńczyk był siedzibą kasztelanii i powiatu kamienieckiego w Ziemi nurskiej. Do 1954 roku istniała gmina Kamieńczyk. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ostrołęckiego.
W dorzecze Liwca docierały grupy plemienne z terenów Pomorza, kierując się w górę rzeki traktem pierwotnym przez Kamieńczyk. Oni to zasilali nieliczną w XIII wieku populację Mazowszan - mieszkańców Puszczy Kamienieckiej.
Za panowania księcia mazowieckiego Ziemowita III, w 1377 w trakcie obrad zjazdu panów mazowieckich w Sochaczewie, zapadła decyzja ustalająca obszar Ziemi nurskiej o powierzchni ok. 3500 km2 , który podzielono na powiaty: kamieniecki, ok. 2000 km2, nurski, ok. 1000 km2, ostrowski, ok. 500 km2 . Podział ten trwał aż do III rozbioru Polski Za datę wprowadzenia w życie tych ustaleń, przyjmuje się rok 1380. Od tego czasu, aż do 1795, Kamieńczyk funkcjonował jako miasto będące siedzibą powiatu.
Miejscowość leżąca w dolinie Bugu, w pobliżu ujścia rzeki Liwiec, znana dzisiaj jako wieś Kamieńczyk, miała więc prawa miejskie (wcześniej niż sąsiadujące z nim obecne miasto Wyszków). Do XVII wieku nosiła nazwę Kamieniec Mazowiecki.
Do dziś spotyka się pozostałości tej dawnej nazwy w innych określeniach geograficznych np. Puszcza Kamieniecka. W roku 1452 ówczesny Kamieniec Mazowiecki otrzymał od Bolesława księcia mazowieckiego, prawa miejskie magdeburskie, wraz z szeregiem przywilejów. Lustracja dóbr królewskich z 1565 roku wzmiankowała istnienie w mieście dworu królewskiego, 189 domów oraz komory celnej na rzece i na moście. Przed 1596 rokiem były tam m.in.: zamek obronny, ratusz, sukiennice, 3 kościoły, klasztor sióstr wizytek. Król Jan II Kazimierz, aby prowadzić wojnę z Kozakami, zaciągnął pożyczkę między innymi u królowej Ludwiki Marii, a zabezpieczeniem pożyczki były dobra kamienieckie z miasteczkiem Kamieńczyk. W 1869 roku (inne źródła podają datę 1870) odebrano mu prawa miejskie - być może na skutek represji po powstaniu styczniowym.
Organizacja gmin na podstawie dekretu o urządzeniu gmin wiejskich z 2 marca 1864 roku utrzymywała podział terytorialny z 1855 roku, lecz zarząd gminy stanowił wójt na czele rady gminy i sołtysi – wszyscy wybierani na zebraniach gminnych i wiejskich pod hasłem:. „ …nie zachowania nadal dziedzicom patrymonialnej Jurysdykcji i połączonej z urzędem wójta gminy władzy.” Śladem tej „patrymonialnej jurysdykcji” były wsie Łazy i Pogorzelec – jakby wtopione w powiat węgrowski i gminę Kamieńczyk. Od czasów Zamoyskich (ściślej Zdzisława Zamoyskiego popularność zyskał przymiotnik „łochowski” w odniesieniu do całego kompleksu historycznych puszcz, w tym Kamienieckiej – jak podaje Lechosław Herz w przewodniku wycieczkowym „Kamieńczyk i Puszcza Kamieniecka.”
Do 1955 r. Kamieńczyk należał do powiatu radzymińskiego (wołomińskiego), w latach 1956-1975 i od 1999 r. do powiatu wyszkowskiego. Do 28 września 1954 r. Kamieńczyk był siedzibą gminy. W latach 1954-1972 istniała gromada Kamieńczyk. Od 1 stycznia 1973 r. miejscowość należy do gminy Wyszków.
Najbliższe parafie w 1488 roku znajdowały się jedynie w Jadowie, Kamieńczyku, Prostyni i Liwie. Dopiero kilkadziesiąt lat później powstają parafie: w Stoczku, Sadownem i Stanisławowie, co zamyka okres tworzenia parafii i ustalania administracji kościelnej w tej części diecezji płockiej. Parafia Kamionna pokrywała się całkowicie z pierwotną gminą Łochów. Znaczna część obecnej gminy należała do parafii Kamieńczyk.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 02:35:04