Ocena internautów miejscowości Tolkmicko
Średnia ocena: 4.5
liczba ocen: 4
Ilość ulic: 38
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 54.320560
Współrzedne geograficzne E: 19.530560
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 55
Liczba ludności: 2700
Gęstość ludności: 1179 os./km²
Powierzchnia: 2,29 km²
Rodzaj gminy: miejsko-wiejska
TERC: 6283504094
Tablice rejestracyjne: NEB
Tolkmicko (do 1945 niem. Tolkemit) - miasto w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Tolkmicko, położone nad Zalewem Wiślanym.
Ośrodek usługowy i turystyczno-wypoczynkowy. Przemysł spożywczy (rybny, przetwórstwo owoców i warzyw). Port morski.
W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. elbląskiego.
Najstarsze wzmianki na temat Tolkmicka są legendami, które trudno traktować jako rzetelne źródła historyczne, jednak swoje potwierdzenie znajduje fakt, ze w najbliższej okolicy miasta istniał wczesnośredniowieczny gród Prusów, którego pozostałości zachowały się do dnia dzisiejszego. Wykopaliska wskazują na powstanie grodu we wczesnej epoce żelaza (około 650-400 p.n.e.). Z tego okresu pochodzą ślady pobytu w okolicy ludności kultury łużyckiej oraz cztery grodziska znajdujące się na terenie gminy. Aż do XIII wieku tereny te zamieszkiwali pruscy Pogezanie. W latach 1233-1283 Prusowie zostali podbici przez Krzyżaków. W latach 1296-1300 osada otrzymała przywilej lokacyjny. Pierwszy pisemny zapis nazwy miasta pochodzi z 1326 roku i brzmi „Tolkemit”. Natomiast pierwszy przekaz o istnieniu kościoła w Tolkmicku pochodzi z roku 1330. 21 marca 1351 roku Wielki Mistrz krzyżacki Henryk Dusemer odnowił przywilej miejski Tolkmicka a w 1359 roku miejscowość, wraz z wsią Nowinka, otrzymały przywilej na uprawianie rybołówstwa. 3 kwietnia 1440 roku Tolkmicko przystąpiło do Związku Pruskiego. Czternaście lat później burmistrz miasta złożył przysięgę wierności królowi polskiemu a mieszczanie zburzyli zamek krzyżacki znajdujący się w mieście. Po zakończeniu wojny trzynastoletniej w 1466 roku, Tolkmicko znalazło się w granicach Polski (Prusy Królewskie) i pozostało w Rzeczypospolitej aż do roku 1772. Podczas wojny polsko-szwedzkiej, w dniach 11-12 czerwca 1626 roku, w Tolkmicku zatrzymał się król szwedzki Gustaw II Adolf. W XVII wieku nawiedziły miasto dwa wielkie pożary, które strawiły jego zabudowania (1634, 1694). W roku 1710 z powodu epidemii dżumy zmarła połowa mieszkańców Tolkmicka. W 1720 roku otwarto w miejscowości browar. Kolejny wielki pożar, który wybuchł 29 lipca 1767 roku strawił dom piwny, budynek ratusza oraz kościół, które później odbudowano. Po I rozbiorze Polski w 1772 roku miasto znalazło się w granicach Królestwa Pruskiego. W 1793 roku ukończono nowy ratusz. W 1785 r. zbudowano w miejscowości pierwszą szkołę, a w latach 1803 - 1828 funkcjonował w niej Sąd Ziemski i Miejski. W 1818 roku po utworzeniu Powiatu elbląskiego włączono do niego Tolkmicko. Podczas Powstania listopadowego w mieście stacjonowało 240 żołnierzy, a w tym samym roku w miejscowościwybuchła epidemia cholery. W 1832 roku w Tolkmicku otwarto pierwszą aptekę, a w 1851 zamknięto browar. W drugiej połowie XIX wieku, dał się zauważyć intensywny rozwój gospodarczy miasta. Ponieważ w latach 1862 - 1883 budowano port rybacki, w roku 1873 poprowadzono szosę z Tolkmicka do Elbląga. W roku 1899 zakończono budowę Kolei Nadzalewowej ze stacja w Tolkmicku. W latach 1925 - 1928 miasto wyposażono w sieć kanalizacji burzowej. W 1939 roku rozpoczęto budowę fabryki marmolady, jednak została ona zamknięta już w 1940 roku. Zajęcie miasta przez Armię Czerwoną nastąpiło 26 stycznia 1945 roku. Podczas II wojny światowej miejscowość została dotkliwie zniszczona. Z Tolkmicka z końcem wojny uciekła połowa mieszkańców. Powojenna historia miasta, to powolna odbudowa miasta które nigdy już nie odzyskało dawnej świetności. W czasach PRLu powstały w Tolkmicku dwa wielkie zakłady przetwórstwa spożywczego. W 1946 roku utworzono Bosmanat Portu. Kolejne inwestycje to budowa oczyszczalni ścieków i kanalizacji sanitarnej, a także budowa szkoły, ośrodka kultury i innych obiektów użytku publicznego.
Nazwa miejscowości pochodzi od legendarnej nazwy grodu Tolko i córki księcia Hoggo - Mity.
Miasto Tolkmicko należy do trzech stowarzyszeń propagujących współpracę regionalną.
W porcie znajduje się bosmanat oraz jedyna na Zalewie Wiślanym jednostka ratownictwa morskiego. Głębokość podejścia do portu 1,8 m; w porcie 2,0 m. Brak infrastruktury sanitarnej.
W Tolkmicku znajduje się około dziesięciu zabytków znajdujących się pod opieką konserwatora.
Na południe od miasta na obszarze Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej znajdują się pozostałości staropruskiego grodziska Wały Tolkmita.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 23:15:20