Stare Boiska

Stare Boiska – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Józefów nad Wisłą.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Historia wsi

Wieś Boiska Stare powstała w XIV wieku. Kto był jej założycielem, tzw. zasadźcą, nie wiadomo.

Najstarsza wzmianka o wsi pochodzi z 1419 roku. Należała wówczas, wraz z sąsiednią Chrośliną i Wałowicami do Beaty, wdowy po właścicielu Kraśnika i innych włości, Dymitrze z Goraja.

Na przestrzeni swych niemal sześćsetletnich dziejów wieś nie zmieniła nazwy, występowały tylko niewielkie odchylenia w pisowni: Boyska (w 1419 r.), Boyschka (XV wiek), Boyszka (XVI wiek), Boyska (1565), Sboiska (1580), Zboiska (1569 i 1626), Boiska (1707). Obecna nazwa Boiska Stare została wprowadzona na początku XX wieku dla podkreślenia odrębności wsi dawnej - starszej od nowo powstałych Boisk-Kolonii. Wieś prawdopodobnie została założona na miejscu lub w pobliżu placu boju - pobojowiska, od czego przyjęła nazwę.

Wieś Boiska położona jest w dolinie rzeki Wyżnicy, przy drodze Kraśnik-Józefów. Zabudowania wsi skupione są w dwóch zasadniczych częściach; część główna położona jest po lewej stronie rzeki przy skrzyżowaniu dróg Kraśnik-Józefów-Grabówka i ciągnie się w kierunku zachodnim. Kilka domostw Boisk Starych położonych przy skrzyżowaniu dróg w kierunku wschodnim nosi nazwę Zamłynie. Natomiast przy drodze prowadzącej od kościoła do Idalina położone jest Zakącie. Przy rozwidleniu tej drogi stoi na skarpie dość ładna kapliczka w formie krzyża, z pierwszego dziesięciolecia XX wieku, ufundowana przez Lucjana Skrzetuskiego, właściciela folwarku w Boiskach. W rozwidleniu dróg poniżej kościoła stoi niewielkich rozmiarów obelisk wybudowany dla uczczenia setnej rocznicy powstania listopadowego i pamięci generała Henryka Dębińskiego, jednego z wodzów naczelnych powstania, właściciela Boisk i Grabówki w latach 1829-30. Napis na pomniku głosi: "1830 By krew przelana nie poszła w niepamięć". Pomnik postawiono w okresie międzywojennym staraniem nauczycieli szkoły w Boiskach.

Informacje o zagospodarowaniu wsi podaje rejestr z 1626 roku, z którego wynika, że wieś posiadała 10,5 łanów osiadłych, 2 zagrody z rolą i 3 komornice ubogie, we wsi był młyn dworski o dwóch kołach wodnych. Wielkość poboru trojakiego płaconego przez jej ówczesnego właściciela, Jana Myszkowskiego, wynosiła 38 florenów i 3 grosze, w tym od kół wodnych 24 grosze.