Ocena internautów miejscowości Bukowsko
Średnia ocena: 4.6
liczba ocen: 3
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 49.483002
Współrzedne geograficzne E: 22.066999
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 13
Liczba ludności: 1700
Tablice rejestracyjne: RSA
Dzielnica: Brogówka
Dzielnica: Miasteczko
Dzielnica: Nędze
Dzielnica: Sanoczki
Dzielnica: Łazy
Bukowsko – wieś (w latach 1748-1934 miasto), siedziba gminy Bukowsko w powiecie sanockim województwa podkarpackiego. Leży nad potokiem Bukowiec oraz Sanoczek w dorzeczu Sanu, 16 km na południowy zachód od Sanoka, na Pogórzu Bukowskim. W latach 1975-1998 miejscowość należała do województwa krośnieńskiego.
Wieś położona jest przy drodze 889 z Sieniawy, przez Nowotaniec do Szczawnego. 17 km od drogi krajowej nr 28. Najbliższe przejścia graniczne przez Radoszyce drogą 892 na Słowację) – 21 km (przejście drogowe – pojazdy do 7,5t).
W dokumentach z 1361 i z 1468 wzmiankowane jako Bukowsko Inferius. Pierwszymi odnotowanymi sołtysami bukowskimi byli Johannes scultenus de Bukowsko, a następnie Janek scultelo w 1436. Od 1435 Piotr ze Zboisk, Petrus de Boyska, Petrus de Tyrawa, ożeniony z Małgorzatą, 1434-1465 chorąży sanocki, właściciel Zboisk, Wolicy, Bełchówki i Zahoczewia, dziedziczył też Bukowsko następnie dobra te zostaną skasowane za opieszałości wojenne Przed rokiem 1468 wieś została zaludniona przez schizmatyków, którzy w następnych latach powrócili do wiary katolickiej. Od 1477 wieś znalazła się w dobrach które dzierżawili Jan Herburt z Felsztyna i Odnowa, następnie jego syn Piotr Herburt Felsztyński a następnie wnuk Mikołaj Herburt Odnowski z Felsztyna wojewoda sandomierski. We wsi zamieszkiwała w XV wieku ludność w przewadze polska. W okresie reformacji Bukowsko sprzyjało arianom i było jednym ze znaczniejszych ośrodków reformacji w regionie. W XVIII i XIX wieku było niewielkim miasteczkiem. Przed rokiem 1716 pomiędzy dolną a górną częścią wsi została lokowana osada targowa, która dała następnie początek osadzie małomiasteczkowej i miastu. Do 1772 roku miasteczko należało administracyjnie do ziemi sanockiej województwa ruskiego w I Rzeczypospolitej. Po I rozbiorze Polski znalazło się w cyrkule leskim, a następnie w sanockim. Po reformie administracyjnej w 1864 Bukowsko było siedzibą powiatu sądowego w Galicji. W okresie wojny mieścił się w Bukowsku sztab niemieckich wojsk okupacyjnych gen. Würtza. W tym też czasie Bukowsko przynależało do placówki nr IV w Nowotańcu, podległej Komendzie Obwodu AK w Sanoku. Łącznie w latach 1940-1944 w wyniku zbrodni niemieckich, przy częstym udziale kolaborantów ukraińskich (donosy, aresztowania przez Ukraińską Policję Pomocniczą), zginęło 36 polskich mieszkańców Bukowska. Bukowsko było następnie palone przez oddziały UPA trzy razy: w marcu, kwietniu i listopadzie 1946 roku.
Nazwa wsi pochodzi od polskiej lub ukraińskiej nazwy buka. Najstarsze zapisane nazwy miejscowości Bukowsko to: Bucowsko, Bvkowsko (XV wiek), Bukosko (1785); w brzmieniu ukraińskim: Bukivs'ko (1851); w brzmieniu łemkowskim: Butiwsko, Bukowsko, Bukisko, w jęz. jid. בוקאווסק Bikofsk. Na radzieckich mapach woj. z okresu II. w.ś. jako Буковско.
Farma Wiatrowa Bukowsko-Nowotaniec
W Bukowsku od roku 1748 znajduje się parafia rzymskokatolicka pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, Dekanat Sanok I. Parafia obejmowała swoim zasięgiem do roku 1947, m.in. miejscowości: Bukowsko, Wolica, Wola Piotrowa, Wisłok, Bełchówka, Wisłok Wielki, Przybyszów, Płonna, Czystogarb, Smolnik, Osławica, Wysoczany, Turzańsk, Wola Michowa.
W okresie reformacji miejscowość była ośrodkiem kalwinizmu a następnie ok. 1653, arianizmu (bracia polscy);(1558-1721 koniec III wojny północnej). Od lat 70. XX wieku na terenie wsi oraz ościennych rozwija się protestancka Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa.
|
|
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 00:05:04