Ocena internautów miejscowości Rybnik
Średnia ocena: 4.9
liczba ocen: 27
Ilość ulic: 863
Ilość kodów pocztowych: 14
Współrzedne geograficzne N: 50.083000
Współrzedne geograficzne E: 18.549999
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 32
Liczba ludności: 142000
Gęstość ludności: 950,8 os./km²
Powierzchnia: 148 km²
Wysokośc npm: 229
Aglomeracja: 650 000 ROW
Rodzaj gminy: miejska
Tablice rejestracyjne: SR
Dzielnica: Boguszowice
Dzielnica: Brzeziny
Dzielnica: Brzeziny Chwałowickie
Dzielnica: Buglowiec
Dzielnica: Chwałęcice
Dzielnica: Chwałowice
Dzielnica: Golejów
Dzielnica: Gotartowice
Dzielnica: Grabownia
Dzielnica: Gzel
Dzielnica: Józefowiec
Dzielnica: Kamień pod Rzędówką
Dzielnica: Kłokocin
Dzielnica: Ligota
Dzielnica: Meksyk
Dzielnica: Nacyna
Dzielnica: Niedobczyce
Dzielnica: Niewiadom Dolny
Dzielnica: Niewiadom Górny
Dzielnica: Nowy Dwór
Dzielnica: Ochojec
Dzielnica: Orzepowice
Dzielnica: Paruszowiec
Dzielnica: Piaski
Dzielnica: Popielów
Dzielnica: Radziejów
Dzielnica: Raszowiec
Dzielnica: Rybnicka Kuźnia
Dzielnica: Stawiska
Dzielnica: Stodoły
Dzielnica: Strąkowiec
Dzielnica: Świercze
Dzielnica: Wawok
Dzielnica: Wielopole
Dzielnica: Wrzosy
Dzielnica: Zamysłów
Dzielnica: Zebrzydowice
Rybnik – miasto na prawach powiatu położone w południowej Polsce, w województwie śląskim. Największy ośrodek centralny aglomeracji rybnickiej i Rybnickiego Okręgu Węglowego.
Rybnik składa się z 27 dzielnic zamieszkiwanych przez 141,4 tys. mieszkańców oraz jest siedzibą powiatu rybnickiego ziemskiego. Zajmuje 14 miejsce na liście największych miast Polski wg powierzchni i 25 miejsce na liście największych miast polski wg ludności. Jest również na 9 miejscu pod względem wielkości w województwie śląskim wg ludności.
Po śląsku jak i w języku czeskim słowo rybnik oznacza staw rybny (analogicznie jak w języku polskim np. karmnik, paśnik).
Rybnik położony jest na Płaskowyżu Rybnickim będącym częścią Wyżyny Śląskiej, na terenie Górnego Śląska. Najwyższym wzniesieniem jest Góra Grzybówka 291 m n.p.m. Przez miasto przepływają rzeki Ruda i Nacyna oraz kilka potoków. Pod względem geologicznym Rybnik położony jest w Górnośląskim Zagłębiu Węglowym obejmującym cały Rybnicki Okręg Węglowy oraz Górnośląski Okręg Przemysłowy. Miasto graniczy z następującymi powiatami: rybnickim, raciborskim, wodzisławskim, gliwickim, Żory.
Miasto Rybnik podzielone jest na 27 dzielnic. Stanowią one pomocniczy, szczebel samorządu miejskiego. Większość spośród dzielnic ma charakter przedmiejski, Maroko-Nowiny mają charakter wielkiego osiedla z wielkiej płyty, a jedynie Smolna, Śródmieście, Północ i Paruszowiec mają charakter czysto miejski (tj. b. gęsta zabudowa wielorodzinna).
|
|
Klimat Rybnika jest łagodny, wpływają na to bliskie sąsiedztwo rzeki Odry, kompleksy leśne w Parku Krajobrazowym Rud Wielkich, a przede wszystkim bliskie sąsiedztwo Bramy Morawskiej. Średnia temperatura roczna kształtuje się w granicach +7 °C do + 8 °C. Najcieplej jest w lipcu, najzimniejszym zaś miesiącem jest styczeń. Opady kształtują się w granicach 600-900 mm rocznie. Miasto leży w strefie wiatrów słabych i bardzo słabych. Średnia roczna prędkość wiatru – 2,2 m/s.
Dokładne początki Rybnika nie są znane. Pierwsze ślady pobytu człowieka na terenie obecnego miasta datuje się na ok. osiem tysięcy lat przed naszą erą. Znalezione przedmioty przemawiają za tezą, że w czasach panowania Rzymu prowadzona była wymiana handlowa z plemionami Celtów. Przodkowie rybniczan pochodzą z ze słowiańskiego plemienia Gołęszyców, zamieszkujących tereny Rybnika we wczesnym średniowieczu.
Według Żywota św. Metodego tereny dzisiejszej południowej Polski (w tym także Rybnik) przyjęły chrzest z Wielkich Moraw (przypuszczalnie przed 906, gdyż w tymże roku państwo Wielkomorawskie przestało istnieć). W wydanym w 1922 Krótkim zarysie historii miasta Rybnika przy okazji opisu kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny znajdującym się na Górze Cerkwickiej czytamy: (...) zbudowany prawdopodobnie (...) na miejscu pogańskiej kontyny, zamienionej podług tradycji na świątynię chrześcijańską przez pierwszego w tych stronach misjonarza Osława, ucznia św. Metodego. Z tych i innych informacji możemy określić prawdopodobny czas chrztu Rybnika na ok. 900...
W średniowieczu Rybnik był osadą rybacką, leżącą na ważnym szlaku handlowym w księstwie raciborskim. W okolicach pełno było stawów rybnych, od których miasto wzięło swoją nazwę.
Szlak handlowy przebiegał przez takie miasta jak Kraków, Oświęcim, Wodzisław Śląski i Racibórz, co dawało mu szansę rozwoju – w II poł. XIII w. Rybnik zmienił statut z osady na miasto. Miasto lokowane było na prawie niemieckim na przełomie XIII i XIV w.
Rybnik do 1336 (później także w latach 1521-1532) był pod władaniem Piastów. Z tamtego okresu zachował się średniowieczny zamek piastowski. W latach 1336-1521 miastem rządzili czescy Przemiślidowie.
W XV w., z powodu wojen husyckich, miasto uległo niemalże całkowitemu zniszczeniu.
W XVI w. Rybnik i okoliczne tereny znajdował się pod rządami dynastii Habsburgów. Okres ten nie sprzyjał rozwojowi miasta, ponieważ często zmieniający się właściciele starali się zapełnić swoje kieszenie, niż zadbać o rozwój miasta. W tym czasie Rybnik zyskał prawo do jarmarków. Targowisko stanowił plac rybnickiego Rynku, który stanowił centralną część miasta. Rynek był głównie miejscem handlu, lecz odbywały się tam także przedstawienia, zebrania czy egzekucje.
W tamtym okresie Rybnik był jednym z najmniejszych miast na Górnym Śląsku. Jego nieliczni mieszkańcy utrzymywali się głównie z rzemiosła, handlu, rolnictwa.
Granice Prus w 1740 sięgnęły Rybnika. W II połowie XVIII w. Rybnik został sprzedany królowi pruskiemu, Wilhelmowi Fryderykowi II, uzyskując statut wolnego miasta królewskiego, co wpłynęło na poprawę życia rybniczan, m.in. zniesiono poddaństwo oraz zaczęto przebudowę miasta – drewniane budynki zastąpione zostały murowanymi.
W XIX w. Rybnik osiągnął kolejne stadium rozwoju, stając się miastem powiatowym. Rozwój przemysłu (przede wszystkim górnictwo i browarnictwo) oraz doprowadzenie do Rybnika linii kolejowych (1856) przyczyniło się do wzrostu liczby mieszkańców miasta.
Po zakończeniu I wojny światowej Rybnik był ważnym miejscem, jednym z głównych ośrodków, w których planowano powstania śląskie. Działało tu wiele polskich organizacji m.in. już od 1898 roku Towarzystwo Gimnastyczne Sokół, którym kierował Florian Piecha, Uniwersytet Ludowy, Towarzystwo Polek, Bank Ludowy, Towarzystwo Śpiewu „Seraf”, Polski Czerwony Krzyż, Towarzystwo Czytelni Ludowych.
Podczas I powstania śląskiego, w nocy z 17 na 18 sierpnia 1919 r. powstańcy spod Rybnika (z Boguszowic, Chwałowic i Gotartowic) pod dowództwem Wincentego Motyki rozbili placówkę niemieckiego Grenzschutzu w dworze w Gotartowicach. Oddziały te wspomagali ochotnicy z Ligoty Rybnickiej pod dowództwem A. Szymury. Podczas II powstania śląskiego w mieście stacjonowały oddziały alianckie, dlatego powstańcy tylko blokowali miasto.
W tej sytuacji 20 marca 1921 odbył się Plebiscyt na Górnym Śląsku. W powiecie Rybnik 65%, albo 52347 głosów ważnych oddano za przyłączeniem do Polski i 27919 (35%) za pozostaniem w Niemczech. Zaś w samym mieście Rybnik zdecydowana większość (71% albo 4714) głosowała za Niemcami.
W czasie III powstania śląskiego, o świcie 3 maja 1921 roku 7. kompania Józefa Ochojskiego z 2 baonu pułku rybnickiego nagłym atakiem zdobyła dworzec, pocztę, sąd i drukarnię. O zdobycie szpitala psychiatrycznego ciężkie walki prowadził 2 baon Józefa Płaczki. W tym czasie dwa baony z pułku żorskiego Antoniego Haberki zdobyły Paruszowiec-Piaski. Polegli w czasie walk powstańcy spoczywają na cmentarzu w Rybniku.
Po oficjalnym włączeniu miasta do Polski w dniu 4 lipca 1922 roku, dzięki dobremu położeniu miasto nadal mogło się rozwijać, wzrastała liczba mieszkańców, a w mieście mieściło się starostwo powiatowe. W latach międzywojennych wybudowano nowy gmach Urzędu Miasta, szkoły, nowe drogi, zakładano skwery i odnowiono rynek. Miasto wygrało ogólnopolski konkurs na ukwiecone miasto i otrzymał miano „miasta kwiatów i ogrodów”. Powstały liczne spółdzielnie spożywców, elektryfikacyjne i budowlane.
Dalszy rozwój miasta przerwał wybuch II wojny światowej. Rybnik i cały powiat rybnicki stanowiły pierwszy cel okupanta, gdyż „wcinał” się on w głąb Trzeciej Rzeszy. Rybnika broniły kompanie kapitana Kotucza i Ogrodowskiego dysponujące karabinami maszynowymi. Miasto nie mogło liczyć na pomoc z zewnątrz, gdyż w godzinach południowych całe miasto zostało już otoczone przez Niemców, a obrońcy zostali wzięci do niewoli. Duża część ludności Rybnika już pierwszego dnia wojny zmieniła język polski na niemiecki (który w owych czasach był doskonale znany – Górny Śląsk dopiero od kilku lat był w Polsce), polskie flagi zmieniano na hitlerowskie swastyki. Niemniej jednak w czasie II wojny światowej w powiecie rybnickim oraz okolicach działały tajne organizacje niepodległościowe: Śląska Chorągiew Harcerstwa Polskiego, Organizacja Orła Białego, Polska Organizacja Powstańcza, Polska Tajna Organizacja Powstańcza, Tajna Organizacja Niepodległościowa oraz największa z nich Służba Zwycięstwu Polski (SZP). Na bazie SZP powołano w 1940 Związek Walki Zbrojnej, który w lutym 1942 przemianowano na Armię Krajową.
W Rybniku powstał Inspektorat Armii Krajowej podzielony na obwody: Rybnik, Pszczyna, Wodzisław Śląski i obwód zewnętrzny raciborsko-kozielski. Od marca 1942 inspektoratowi w Rybniku, został podporządkowany podinspektorat w Cieszynie z obwodami: Cieszyn, Jabłonków i Karwina. W inspektoracie zajmowano się działalnością wywiadowczą, działalnością dywersyjno-sabotażową, kolportowaniem tajnych pism, tj. „Zew Wolności”, „Nad Odrą czuwa straż”. Partyzantkę w Inspektoracie w głównej mierze tworzyły osoby, którym okupant zagrażał: powstańcy śląscy, dezerterzy z armii niemieckiej, uciekinierzy z obozów jenieckich, robót przymusowych, więzień i obozów koncentracyjnych. W roku 1942 Niemcy utworzyli w Rybniku jeden z obozów przeznaczonych dla Polaków na Śląsku tzw. Polenlager 97.
Dzięki siatce wywiadowczej Inspektoratu o kryptonimie „August” uzyskiwano informacje na temat działalności wojskowej oraz cywilnej okupanta. W obwodzie raciborsko-kozielskim dokonano rozpoznania obrony przeciwlotniczej i produkcji zakładów. Informacje te zostały przekazane aliantom. Siatka działała od marca 1942. W styczniu 1943 została rozbita – hitlerowcy aresztowali 97 osób. Rybnicki Inspektorat Armii Krajowej działał, aż do kwietnia 1945, kiedy zakończono działania wojenne na terenach Śląska.
Na początku 1945 Wehrmacht tracąc swe pozycje na Górnym Śląsku i przewidując walki ewakuował mieszkańców Rybnika w stronę Raciborza. Armia Czerwona rozpoczęła natarcie na Rybnik 11 marca 1945. Po wyzwoleniu mieszkańcy wracali do miasta dopiero 30 marca 1945, natomiast rybniccy Niemcy osiedlili się w Niemczech. Zniszczone było 25% zabudowy miasta.
Miasto zostało zajęte przez wojska radzieckie 26 marca 1945. Częściowo zniszczone miasto powoli zaczęto odbudowywać. Koncentrowano się przede wszystkim nad rozwojem przemysłu węglowego, co w niedługim czasie spowodowało powstanie Rybnickiego Okręgu Węglowego (ROW). Rozwinęło się także szkolnictwo, kultura i sport.
W latach 70. XX w. Rybnik powiększył swe terytorium, ponieważ włączonych zostało do niego kilka podrybnickich wiosek i miasteczek. W tym okresie w dzielnicy Rybnicka Kuźnia zostaje otwarta Elektrownia Rybnik, obecnie jedna z największych elektrowni w Polsce. Poza przemysłem rozwijała się oświata, kultura, sport i rekreacja. Powstawały nowe osiedla mieszkaniowe m.in. największe w Rybniku: osiedle Nowiny. Gruntownie zrekonstruowano szkolnictwo.
Obecnie Rybnik ponownie przeżywa rozkwit, powstały dwa centra handlowe, nowe drogi. Niedługo miasto zostanie połączone ze światem autostradą. Rozwija się budownictwo, szczególnie jednorodzinne. Wkrótce zakończy się budowa kanalizacji.
Obecnie największą bolączką w mieście jest ruch drogowy, który mimo oddania prawie całej obwodnicy i budowy nowych dróg wciąż jest zbyt duży. Planuje się budowy dróg równoległych do największych szlaków komunikacyjnych, tj. ulic Mikołowskiej, Wodzisławskiej, Żorskiej i Gliwickiej oraz obwodnicy ścisłego centrum.
Zabytki architektury skupione są one głównie w śródmieściu. Do najważniejszych należą:
W pozostałych dzielnicach można wyróżnić:
Nieistniejące obiekty historyczne:
Oprócz zabytków miasto posiada także liczne atrakcje turystyczne, takie jak:
Rozwój demograficzny Rybnika ściśle związany jest z wcielaniem okolicznych miasteczek i wsi. Największy skok ludności miał miejsce w latach siedemdziesiątych, gdy po wcieleniu m.in. pobliskiego miasta Boguszowice liczba ludności potroiła się. W latach 80. tempo wzrostu ludności spadło, w latach 90. nastąpiła stagnacja a począwszy od 2001 utrzymuje się tendencja spadkowa ludności, która jednak jest wyraźnie niższa niż w pozostałych miastach Polski i Europy. W 2006 przyrost naturalny był dodatni i wynosił 1,3%.
Największą populację Rybnik odnotował w 2001 r. – wg danych GUS 145 015 mieszkańców.
Miasto zamieszkuje ponad 141 tys. mieszkańców. W Rybniku przeważa ludność w wieku produkcyjnym (66%), następnie ludność wieku przedprodukcyjnym (22%). Najmniejszy udział (12%) ma ludność w wieku poprodukcyjnym. Jest to znacznie lepsza struktura społeczeństwa niż średnio w województwie. Stopa bezrobocia wynosi 4,6%, a więc w Rybniku jest około 2,6 tys. osób bez pracy, przy czym bezrobocie ciągle spada (z 15% w 2005 roku). Wśród powiatów grodzkich w woj. śląskim niższe od Rybnika bezrobocie mają tylko Katowice i Tychy (odpowiednio: 2,1 i 3,7%). Należy jednak zauważyć, że w Rybniku oprócz tego pracuje około 50 tysięcy mieszkańców okolicznych miejscowości wchodzących w skład aglomeracji rybnickiej.
Na terenie miasta znajduje się 6 obszarów zielonych mających status parków oraz kilkadziesiąt obszarów o statusie zieleńców i skwerów. Obecna powierzchnia terenów zieleni miejskiej przekracza 103 ha. Na obrzeżach miasta od strony północnej znajduje się Park Krajobrazowy Cysterskie Kompozycje Krajobrazowe Rud Wielkich, w którym m.in. do dziś przetrwał kształtowany przez wieki układ przestrzenny oraz zachowała się naturalna i kształtowana ręką ludzką sieć wodna. W Rybniku znajduje się 15 okazów drzew uznanych za pomniki przyrody. Do rybnickich osobliwości przyrodniczych zaliczyć należy także występujące tu unikalne paprocie wodne m.in. salwinia pływająca czy marsylia czterolistna. Do parków Rybnika należą: Park im. św. Jana Sarkandra, Park Kozie Góry, Park Osiedlowy. Do skwerów i zieleńców należą: Skwer z fontanną (obecnie w modernizacji), Zieleniec przy Teatrze Ziemi Rybnickiej, Zieleniec Polskiej Organizacji Wojskowej, Zieleniec przy ul. Wieniawskiego, Zieleniec przy Zamku.
Nazwa lasu | Położenie |
---|---|
Las Rauden | na południowy zachód od Chwałęcic |
Las Czarny | na wschód od Gotartowic |
Las Królewiok | Pomiędzy Boguszowicami Starymi a Ligotą |
Las Goik | na wschód od Kłokocina |
Las Gorylowiec | na wschód od Boguszowic Starych |
Las Blicherski | przy KWK Jankowice |
Podlesie | południowa część Popielowa |
Nacyński | na południe od Zamysłowa |
Las Starok | na wschód od Kłokocina |
Grabina | na północny zachód od Grabowni |
Lasy Królewskie | zachodnia część Ochojca |
Na terenie miasta jest około 13 tys. zarejestrowanych podmiotów gospodarczych. Swoje fabryki posiadają tu m.in. Purmo, Tenneco Automotive. Na terenie miasta działa 24-hektarowa Katowicka Specjalna Strefa Ekonomiczna (cała strefa przemysłowa ma 54 hektary) oraz Rybnicka Strefa Aktywności Gospodarczej.
Roczny dochód budżetu miasta w przeliczeniu na jednego mieszkańca w 2005 wyniósł 2 805,42 zł
W mieście działają dwie kopalnie węgla kamiennego wchodzące w skład Kompanii Węglowej: KWK Chwałowice i KWK Jankowice. Po zmianach własnościowych wysoką pozycję na rynku producentów maszyn i urządzeń górniczych odzyskała Rybnicka Fabryka Maszyn RYFAMA S.A. W ostatnich latach wiele fabryk i hut zostało zamkniętych m.in. Huta Silesia, tereny po tych zakładach przekształcają się zazwyczaj na sklepy wielkopowierzchniowe i galerie handlowo-rozrywkowe. Na obrzeżach miasta działa także elektrownia cieplna o mocy ponad 1700 MW.
W mieście działają dwie galerie handlowo-rozrywkowe Rybnik Plaza oraz Focus Mall, 6 sklepów wielkopowierzchniowych oraz kilkanaście supermarketów i dyskontów.
Rybnik posiada wiele bezpośrednich połączeń PKS z prawie wszystkimi regionami kraju. Część z nich obsługuje PKS Rybnik. Miasto położone jest u zbiegu dwóch głównych szlaków komunikacyjnych.
Drogi w Rybniku rozchodzą się promieniście począwszy od centrum miasta. W godzinach szczytu często tworzą się korki – rano na ulicy Mikołowskiej (droga do Kamienia i Czerwionki-Leszczyn) oraz na ulicy Gliwickiej (droga do Ochojca i Gliwic). W czasie popołudniowego szczytu zakorkowane są natomiast drogi Żorska i Gliwicka, a w szczególności Rondo i ulica Mikołowska. Władze miasta znając te problemy planują budowy nowych dróg, na razie do Kamienia i Czerwionki-Leszczyn. W najbliższych latach ruszy budowa drogi równoległej do ulic Wiosny Ludów i Mikołowskiej. Większość ruchu tranzytowego odbywa się głównymi ulicami miasta. Obecnie większość odcinków obwodnicy jest już gotowa; mniejsza część jest w fazie budowy lub projektowania. Według założeń cała obwodnica Rybnika powinna powstać do 2013. Przez Rybnik przebiegają następujące drogi krajowe i wojewódzkie:
Historia kolei żelaznych sięga w Rybniku połowy XIX wieku. W październiku 1856 otwarto 27,4 km jednotorową linię kolejową Rybnik – Rydułtowy – Sumina – Nędza. Ponad pół wieku później, 16 lipca 1912, zakończono budowę i uruchomiono ośmiokilometrowy dwutorowy odcinek Czerwionka-Leszczyny – Rybnik. W marcu 1913 otwarto krótką 12,6 km dwutorową linię kolejową Rybnik – Sumina. W styczniu 1939 oddano do eksploatacji 35,7 km jednotorową linię kolejową Pszczyna – Rybnik.
W Rybniku znajduje się 8 stacji i przystanków PKP: Rybnik (Śródmieście), Rybnik Gotartowice, Rybnik Niedobczyce, Rybnik Niewiadom, Rybnik Paruszowiec, Rybnik Piaski, Rybnik Towarowy, Rybnik Rymer.
Komunikacja miejska w Rybniku jest obsługiwana przez Zarząd Transportu Zbiorowego (ZTZ) oraz przez mniejszych prywatnych przewoźników. Miasto posiada także wiele połączeń z okolicznymi miejscowościami. W Rybniku bez problemu można poruszać się Komunikacją Autobusową (45 linii + 3 linie nocne). Oprócz tego w Rybniku działają także linie przewoźników MZK Jastrzębie-Zdrój (216, 309, 311A, 311B, 311C, E-3), a w dzielnicy Kamień KZK GOP. 18 listopada 2006 został wprowadzony system elektronicznego biletu miejskiego. Natomiast w 2008 roku na przystankach Rybnik Sąd (w obu kierunkach) oraz Rybnik Bazylika (w kierunku Żor) zamontowano dwustronne tablice świetlne, które informują o rzeczywistym czasie przyjazdu autobusu.
Ciekawostką jest fakt, że każdy może sprawdzić w internecie gdzie znajduje się autobus, na który się śpieszy. Funkcja ta jest dostępna na internetowym planie miasta, gdzie widać jak każdy autobus porusza się po mieście. Możliwe jest to dzięki czujnikom GPS zamontowanym w autobusach.
Miasto Rybnik posiada obecnie 26 rond, a kolejne dwudzieste siódme jest w budowie. Część rond uzyskała miana miast partnerskich, wykorzystano również nazwy zwyczajowo przyjęte przez mieszkańców.
Nazwa ronda | Skrzyżowanie ulic | Dzielnica |
---|---|---|
Wodzisławskie | Reymonta – Wodzisławska | Smolna |
Płn. Irlandzkie | Wodzisławska – Obwiednia | Smolna |
Liévin | Raciborska – Obwiednia – Budowlanych | Maroko-Nowiny |
Dorsten | Kotucza – Zebrzydowicka | Maroko-Nowiny |
Zebrzydowickie | Zebrzydowicka – Budowlanych | Maroko-Nowiny |
Św. Józefa | Św. Józefa | Maroko-Nowiny |
Mazamet | Budowlanych – Żołędziowa | Maroko-Nowiny |
Chwałowickie | 3 Maja – Chwałowicka | Śródmieście |
Mikołowskie | Mikołowska – Sybiraków – Wyzwolenia | Śródmieście |
Wileńskie | Kotucza – Budowlanych – Dworek | Śródmieście |
Gliwickie | Gliwicka – Kotucza – Wyzwolenia | Śródmieście |
Powstańców Śląskich | Żorska – Sybiraków – Powstańców Śląskich | Śródmieście |
Raciborska – Wodzisławska – Dworek – Hallera | Śródmieście | |
Żorskie | Żorska – Prosta | Ligota – Ligocka Kuźnia |
Makro | Prosta – Makro | Ligota – Ligocka Kuźnia |
Boguszowickie | Prosta – Żorska – Boguszowicka | Ligota – Ligocka Kuźnia |
Europejskie | Gliwicka – Obwodnica Północna | Północ |
Strzelecka – Żużlowa | Północ | |
Ukraińskie | Szewczyka – Pojdy – Robotnicza | Kamień |
Golejowskie | Książenicka – Wiosny Ludów | Golejów |
Szolnok | Wołodyjowskiego – Zygmunta Starego | Niedobczyce |
Garbocze | Krzywoustego – Cienista | Niedobczyce |
Rymera – Barbary | Niedobczyce | |
Rudzka – Podmiejska – Łączna | Orzepowice | |
Radziejowskie | Spółdzielcza – Popielowska – Średnia | Radziejów |
Wielopolska – Obwodnica Północna | Wielopole |
W Rybniku znajduje się jedno lotnisko – Rybnik-Gotartowice. Obecnie służy jako lotnisko sportowe. Najbliższy międzynarodowy port lotniczy znajduje się w Ostrawie, zaś najbliższe na terenie Polski znajdują się w Pyrzowicach i Balicach.
Uczelnie wyższe:
W Rybniku znajduje się kampus, z którego korzysta ponad 5000 studentów.
Inne szkoły:
Do obszarów turystycznych w Rybniku głównie należą: Zalew Rybnicki, Stare Miasto, Aeroklub ROW oraz liczne parki i lasy. W Rybniku znajduje się 7 hoteli, 3 domy gościnne oraz ośrodek wypoczynkowy. Na terenie Rybnika i okolic znajdują się również szlaki turystyczne.
Baza noclegowaNazwa | Restauracja | Liczba gwiazdek | Adres |
---|---|---|---|
Biały Dom | Tak | **** | ul. Łukowa |
Olimpia | Tak | *** | ul. Hotelowa 12 |
Olecki | Tak | *** | ul. Małachowskiego 130 |
Politański | Tak | ** | ul. Sosnowa 5 |
Arena | Tak | ** | ul. Gliwicka 72 |
Rynkowy | Tak | ul. Korfantego 2 | |
Mimoza | Tak | ul. Rymera 1 | |
Przy Młynie | Tak | *** | ul. Młyńska 17 |
Pod Żaglami | Nie | ul. Rudzka 394 | |
Dom gościnny Rondo | Nie | ul. Parkowa 2 | |
Ośrodek Wypoczynkowy Stodoły | Tak | ul. Cisowa 2 |
Szlak Stulecia Turystyki (25,5 km)
Szlak Początków Hutnictwa ROW (22 km)
Szlak Morza Rybnickiego (22,5 km)
Szlak im. Kapitana Kotucza (17 km)
Szlak Historii Górnictwa Górnośląskiego (25,5 km)
Szlak Zabytków Techniki
Szlak architektury drewnianej województwa śląskiego
Miasto posiada Rybnickie Centrum Kultury, w którym znajduje się m.in. Teatr Ziemi Rybnickiej, kino „Kultura”, Filharmonia Rybnicka oraz Galeria Sztuk Rybnickiego Ośrodka Kultury. Gmach Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej znajduje się przy ul. Szafranka, a 24 filie na obszarze całego miasta. W Rybniku znajdują się także dwa muzea – miejskie oraz w zabytkowej kopalni „Ignacy”. Ponadto w mieście działa pięć kin (w tym dwa multipleksy). W największych dzielnicach miasta działają domy kultury.
GalerieLista imprez odbywających się cyklicznie w Rybniku:
W Rybniku powstało i funkcjonuje wiele formacji kabaretowych, jak:
W Rybniku działa od roku 1959 6 Harcerska Drużyna Żeglarska im. kmdr. Zbigniewa Przybyszewskiego Drużyna realizuje programy AMAR i MASIS. W swojej historii drużyna trzykrotnie zdobywała miano najlepszej Harcerskiej Drużyny Wodnej w kraju wraz z Proporcem Leonida Teligi. Wielokrotnie zwyciężała we współzawodnictwie drużyn podczas Odrzańskiego Spływu. Zdobywała błękitne wstęgi akcji AMAR. W roku 1984 Naczelnik ZHP nadał drużynie miano Harcerskiej Drużyny Żeglarskiej.
Rybnik posiada dobrze rozwiniętą bazę sportową – liczne kąpieliska oraz kluby sportowe. Znajduje się tutaj Hala Widowiskowo-Sportowa MOSiR, korty tenisowe oraz stadion miejski na ponad 10 tys. miejsc. Na terenie miasta znajduje się również prężnie działający Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji oraz Ośrodek Sportów Wodnych i Rekreacji „Pod Żaglami”. Miasto zasłynęło z klubu piłkarskiego Energetyk ROW Rybnik oraz Aeroklubu ROW, zajmującego się sportami lotniczymi. Natomiast największą chlubą miasta są „Rybnickie Rekiny”, specjalizujące się w sporcie żużlowym. Od lat zdobywają oni nagrody na zawodach żużlowych. Ostatnimi czasy miasto może pochwalić się również klubem koszykarskim grającym z powodzeniem w najwyższej klasie rozgrywkowej w Polsce ( Utex ROW Rybnik).
Klubami sportowymi są:
Amatorskimi drużynami są:
W mieście swoją siedzibę ma 9 lokalnych gazet, w tym regionalny oddział „Polski Dziennika Zachodniego”, działa jedno radio 90FM obejmujące zasięgiem cały Rybnicki Okręg Węglowy, Podbeskidzie i okolice Ostrawy, oraz jedna obejmująca zasięgiem cały Rybnik telewizja kablowa VECTRA z programem informacyjnym TV TELKAB (przegląd bieżących wydarzeń w Rybniku, Żorach, Wodzisławiu i Jastrzębiu). Na terenie Rybnika działa również redakcja TVS oraz TVT, Studio Filmowe Wideo-Art i Studio ART-FOTOVIDEO. Działają również rybnickie portale internetowe.
PrasaNazwa | Typ | Uwagi |
---|---|---|
"Nowiny” | Informacyjna | Tygodnik |
„Tygodnik Rybnicki” | Informacyjna | Tygodnik |
„Region po godzinach” | Informacyjno-rozrywkowa | Tygodnik |
„Kurier Rybnicko-Wodzisławski” | Informacyjna | Tygodnik |
„Sport po godzinach” | Sportowa | dwutygodnik, bezpłatna |
„Gazeta Rybnicka” | Informacyjna | Miesięcznik |
"Polska Dziennik Zachodni” | Informacyjna | Dziennik (oddział Rybnik) |
„Zalew Kultury” | Kulturalna | Miesięcznik |
„Kampus” | Akademicka | |
„RybnikCity” | Kulturalno-Rozrywkowa | Tygodnik |
"Zwycięstwo Niepokalanej” | Katolicki | Kwartalnik |
Lokalnymi telewizjami w mieście są: TVT, Telewizja TELKAB TV, VECTRA (kanał reklamowy).
Wieloaplikacyjna elektroniczna karta miejska w Rybniku (e-karta) to narzędzie, dzięki któremu można płacić za usługi oferowane przez miasto oraz załatwiać drogą elektroniczną sprawy urzędowe. Obecnie najczęściej wykorzystywana funkcjonalność e-karty to bilet komunikacji miejskiej (ZTZ Rybnik). Dalsze usługi, do których można ją wykorzystać to: opłaty za parkingi, opłaty za korzystanie z miejsc targowych, bilety wstępu do ośrodków rekreacyjnych, niekwalifikowany podpis elektroniczny.
System został stopniowo wprowadzany od listopada 2006 (opłata za przejazd autobusami), a uruchomienie całości systemu (pozostałe usługi i nośnik podpisu elektronicznego) nastąpiło w kwietniu 2007.
Mieszkańcy Rybnika wybierają parlamentarzystów w okręg wyborczy Rybnik.
Od wielu lat Rybnik prowadzi współpracę zagraniczną głównie z miastami państw Unii Europejskiej, takimi jak np. Niemcy, Czechy, Wielka Brytania, Węgry, Litwa, Grecja, Francja, jak i również z miastami państw Europy Wschodniej, np. Ukrainą. Pozostałe miejscowości, z którymi Rybnik współpracuje, to Bedburg-Hau w Niemczech, Haderslev w Danii oraz Szolnok na Węgrzech.
Państwo | Miasto | Data podpisania porozumienia |
---|---|---|
Dorsten | 14 kwietnia 1994 | |
Eurasburg | 5 lipca 2001 | |
Iwano-Frankowsk | 12 października 2001 | |
Karwina | 30 kwietnia 2004 | |
Larisa | 13 czerwca 2003 | |
Liévin | 4 grudnia 2000 | |
Mazamet | 4 czerwca 1993 | |
Newtownabbey | 18 października 2003 | |
Saint-Vallier | 5 lipca 1961 | |
Rejon wileński | 2 października 2000 | |
Bar | 19 maja 2007 |
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 19:42:03